- Benim için o kadar güzel bir yerdesin ki , kimsenin sana zarar vermesini istemiyorum . Kimse ' nin
sana kötü gözle bakmasını , sana asabi davranmasını istemiyorum . Biliyorum o kadar çok şey istiyorum ki senin için , sen bile inanmıyorsun bu dediklerime aslın da dediklerim o kadar içten ve samimi ki farkına varamıyorsun bile mavi gibi düşünüyorum senin temiz , doğal ve kendime özgü
çünkü ; yapmacık olmak hoşuma gitmiyor ki benim.. bunu en iyi de sen biliyorsun , beni ve maviye olan o sonsuz sevgimi en iyi sen biliyorsun işte bu yüzden mavinin tonun da ki sonsuzluk sensin diyorum sana bu yüzden maviyle bir tutuyorum seni...
- Mavi kimileri için renk olsa bile benim için renk değil sensin.. yani öyledin.. artık mavinin tonu kadar güzel misin ? kiminlesin ? neredesin ? napıyorsun ? hiç birini bilmiyorum.. Mavinin tonun daki sonsuzluğu , seni kaybettim ben.. Geceler kabus oluyorken mavi de ki sonsuzluğu hayal edip seni düşünüyordum önceden.. artık olmuyor geceler kabus gibi geliyorken seni düşünemiyorum mavinin sonsuz tonunu düşünemiyorum , çünkü artık düşünmek bana acı veriyor.. Siyah gibi kapkaranlık oluyorum seni ve mavinin sonsuz tonunu düşünürken , düşüncelerime engel olamıyorum...
gecelerim artık eskisinden bile daha kabus dolu , artık sen mavinin tonun da ki sonsuzluk musun ? onu da bilmiyorum... nasıl böyle olduk ? nasıl bu hale gelebildik onu da bilmiyorum sorarsan..
- Her şeyi başlı başına düşününce anlıyorum biliyor musun ? Nasıl seni mavinin tonun daki sonsuzluğa benzettiğimi anlıyorum . Sen aynı mavi gibi tertemiz ve saf ' tın bana özgü ve bana aittin .
Ama artık yoksun.. Bu saatten sonra olman da bir şeyi değiştirmeyecek sanırım.. Çünkü artık mavi bile kirlenmişti , mavinin tonuna siyah karışmıştı ki o siyah sonsuzluğu yok etti...